2018
15.
Dua angka yang paling membahagiakan. Tahun yang paling bermakna. Tahun yang mana kebanyakan senior akan kata,
"Zaman Form 3 ni paling best. Masa tu ukhuwah korang akan jadi betul-betul rapat. Sebab masa tu baru korang kenal erti persahabatan dan ikatan sebagai satu batch."
Terima kasih. Terima kasih kerana ajar aku makna hidup bila di atas dan di bawah. Ajar aku gagah melangkah. Ajar aku tunduk berhemah. Ajar aku sujud menyembah.
Untuk ummi, ayah, kakak dan adik-adik. Terima kasih kerana sentiasa berada di suatu sudut. Walaupun anyah jarang tahu sudut yang mana, sekurang-kurangnya anyah tahu korang semua sentiasa ada. Sayang korang semua.
Untuk geng aku, yang enam atau yang lapan atau yang sebelas, korang memang yang paling terbaik. Tanpa korang, apalah erti 15. Tak boleh aku bayangkan hidup korang tanpa aku. Ehh... Hidup aku tanpa korang. Tak cukup satu muka surat untuk ceritakan memori itu semua. Kalau rajin aku buat satu post. Desaklah aku untuk tulis apreciation post untuk korang. Mana tahu aku rajin.
Untuk classmate, Alpha, aku ukirkan senyuman redup tanda betapa seronoknya belajar dengan korang selama setahun. Ini juga tanda betapa sukarnya kita jalani 2018 bersama. Kalau kau faham, fahamlah. Apa-apa pun, terima kasih.
Untuk batch kesayangan hamba, Aqrabin, tahun ni macam-macam kita lalui, kan? Semangat kita tak pernah luntur. Kadang-kadang Allah uji untuk lihat sejauh mana akrabnya kita. Sejujurnya aku suka nama Aqrabin. Bukan aku yang cadang. Tapi kita yang pilih bersama-sama. Nanti aku cerita mana dapat nama tu.
Untuk engkau yang pernah singgah, aku minta maaf buat kali ke sejuta dan aku ucap terima kasih sekali lagi. Kau ajar aku terima bahagia yang sementara.
Terima kasih semua.
Thank you for those who stay.
Thank you for those who leave.
Thank you for everyone who made my days become the one that i would never forget.
Thank you 2018.
akal abstrak -adab
Dua angka yang paling membahagiakan. Tahun yang paling bermakna. Tahun yang mana kebanyakan senior akan kata,
"Zaman Form 3 ni paling best. Masa tu ukhuwah korang akan jadi betul-betul rapat. Sebab masa tu baru korang kenal erti persahabatan dan ikatan sebagai satu batch."
Terima kasih. Terima kasih kerana ajar aku makna hidup bila di atas dan di bawah. Ajar aku gagah melangkah. Ajar aku tunduk berhemah. Ajar aku sujud menyembah.
Untuk ummi, ayah, kakak dan adik-adik. Terima kasih kerana sentiasa berada di suatu sudut. Walaupun anyah jarang tahu sudut yang mana, sekurang-kurangnya anyah tahu korang semua sentiasa ada. Sayang korang semua.
Untuk geng aku, yang enam atau yang lapan atau yang sebelas, korang memang yang paling terbaik. Tanpa korang, apalah erti 15. Tak boleh aku bayangkan hidup korang tanpa aku. Ehh... Hidup aku tanpa korang. Tak cukup satu muka surat untuk ceritakan memori itu semua. Kalau rajin aku buat satu post. Desaklah aku untuk tulis apreciation post untuk korang. Mana tahu aku rajin.
Untuk classmate, Alpha, aku ukirkan senyuman redup tanda betapa seronoknya belajar dengan korang selama setahun. Ini juga tanda betapa sukarnya kita jalani 2018 bersama. Kalau kau faham, fahamlah. Apa-apa pun, terima kasih.
Untuk batch kesayangan hamba, Aqrabin, tahun ni macam-macam kita lalui, kan? Semangat kita tak pernah luntur. Kadang-kadang Allah uji untuk lihat sejauh mana akrabnya kita. Sejujurnya aku suka nama Aqrabin. Bukan aku yang cadang. Tapi kita yang pilih bersama-sama. Nanti aku cerita mana dapat nama tu.
Untuk engkau yang pernah singgah, aku minta maaf buat kali ke sejuta dan aku ucap terima kasih sekali lagi. Kau ajar aku terima bahagia yang sementara.
Terima kasih semua.
Thank you for those who stay.
Thank you for those who leave.
Thank you for everyone who made my days become the one that i would never forget.
Thank you 2018.
akal abstrak -adab
Comments
Post a Comment